Eerste RepairSchool in Oisterwijk succesvol
Iedereen praat over duurzaamheid, maar het lijkt vaak een ver van je bed show. Wat kun je zelf doen? Heel eenvoudig. Bijvoorbeeld je oude spullen laten repareren, niet meteen iets weggooien. Het scheelt grondstoffen en geld. Bovendien is het leuk en gezellig! Dat bleek ook tijdens de eerste RepairSchool in Oisterwijk. Het idee is afgeleid van het repaircafé dat al in veel plaatsen een bekend fenomeen aan het worden is. In Oisterwijk werd in het kader van het project wereldschoolwereldwijk de koppeling met het onderwijs gemaakt.Wethouder Maarten Pieters verrichtte de officiële opening: ‘Ik hou van techniek en als ik die soldeerbouten zie dan krijg ik gewoon weer zin om te gaan knutselen. Daarbij is duurzaamheid het grote thema voor de toekomst. Als we het de kinderen nu leren dan worden we daar allemaal beter van.’ Even later zit hij met een stelletje kinderen draden aan elkaar te solderen: ‘Kijk als jij dit draadje nou even daar tegenaan houdt…’
Piet van de WSD legt de kinderen uit hoe je een stekker aan een lamp zet. ‘Je moet even opletten met de verschillende kleuren draden in het snoer.’ Hij is enthousiast: ‘Het was heel leuk om met de kinderen samen dingen te repareren.’ Lodewijk Rozendaal van Hoppenbrouwers is ook enthousiast: ‘Als je dit vaker organiseert dan kunnen de mensen er rekening mee houden.’ Ook directeur Sjannie Spijkers van De Tovervogel kijkt terug op een geslaagde middag: ‘Het is mooi om techniek zo tastbaar bij de kinderen te brengen.’
Leo van der Steen heeft zelfs een complete wasmachine meegebracht die onder grote belangstelling van de kinderen uit elkaar wordt gehaald. ‘Wist je dat die trommel 1400 keer per minuut ronddraait?’ Guusje, Cindy en Fleur uit Groep 8 maken een reportage voor de website van de school. ‘We vragen mensen wat ze leuk vinden, of moeilijk. We konden thuis zelf geen kapotte spullen vinden maar er is toch heel veel gerepareerd. Vooral veel speelgoed, ook elektrisch en een oude teddybeer, maar ook lampen, een klok, een strijkijzer, een tafeltje, eigenlijk teveel om op te noemen.’
Ilias vond het werken met de naaimachine niet moeilijk, en hij heeft ook een nieuwe stekker aan een koffiezetapparaat gezet. ‘Mijn oom is ook heel handig, die repareert bij ons alles en mijn moeder maakt de kleren. Nu kan ik het ook een beetje zelf.’ De lamme schakelaar van de stekkerdoos van de moeder van Iris doet het spontaan weer. Repareren was niet meer nodig. De staafmixer van Yvonne Kruisinga van de Wijkraad kon niet meer gerepareerd worden. Het team van Leo van de Steen legt uit waarom: ‘Nee, dat mogen we zelfs niet meer repareren. Je kunt het apparaat niet openmaken, het moet waterdicht zijn. Er staat 220 volt stroom op en als er in de keuken water in zou komen dan is dat is levensgevaarlijk.’
Frank Siccama heeft meer geluk. Hij is naar school gekomen met een kapot strijkijzer. ‘In de winkel zeiden ze dat de onderdelen niet meer leverbaar zijn. We hebben inmiddels een nieuw strijkijzer gekocht, maar vanmiddag bleek dat het apparaat door kalkaanslag is verstopt. Hij doet het nu weer. Ik vind deze middag een geweldig initiatief. Het is zonde om alles meteen maar weg te gooien. Het nieuwe strijkijzer geven we nu wel aan onze dochter.’
